X
 

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest». Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie».

    Łk 17, 20-25

Komentarz

Chrystus powróci. Na pewno. Ale – jak sam powiedział – najpierw musi wiele wycierpieć. My, Jego uczniowie, oczekując Jego przyjścia w chwale, też musimy jeszcze wiele wycierpieć. Bo choć nasz Pan zwyciężył, a zło nie ma już żadnej przyszłości, to póki nie nastał dzień sądu ostatecznego, ranieni możemy być ostatnimi podrygami szatana. Nie jest jednak tak, że ten świat nie jest jeszcze światem Bożym; że nie nastało jeszcze Boże królestwo. Ono już jest. Pośród nas – jak mówi Jezus. Wszędzie tam, gdzie pozwalamy, by królowało Boże prawo. To prawo, które streszcza się i wyczerpuje w dwóch przykazaniach miłości – Boga i bliźniego. Im bardziej na serio kierujemy się tymi wskazaniami, tym Bożego królestwa jest w tym świecie więcej.


komentarz: Andrzej Macura

Pokaż rozważanie 

 Ukryj 


Królestwo Boże jest pośród was

         Demony się tego obawiają, ale Bóg i anioły pragną człowieka, który szuka Boga w swoim sercu dniem i nocą, z zapałem, i który odpiera daleko od siebie ataki wroga. Duchowa ojczyzna tego człowieka czystego w swojej duszy jest w jego wnętrzu: słońce, które w nim świeci, jest światłem Trójcy Świętej, a powietrze, którym oddychają zamieszkujące go myśli to Duch Święty Pocieszyciel. Także święci aniołowie przebywają z nim. Ich radością, ich życiem, ich weselem jest Chrystus, światło światła Ojca. Taki człowiek raduje się w każdej godzinie z kontemplacji swojej duszy i zachwyca się pięknem, które tam widzi, sto razy jaśniejszym niż blask słońca. To Jeruzalem. To królestwo Boże pośród nas, według słowa Pańskiego. Ten kraj jest obłokiem chwały Bożej, do którego wejdą jedyne czyste serca, aby oglądać swego Mistrza (Mt 5,8), a ich poznanie będzie oświecone promieniami Jego światła.

Homilie ascetyczne, Pierwsza część
Izaak Syryjczyk (VII wiek)



Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis ?

    Mt 22, 19.20


         Zbawiciel postąpił prosto i uczciwie. On nie znał żadnych innych zastrzeżeń, żadnych krętactw i nieuczciwych wybiegów. To, na co wskazuje moneta puszczona w obieg przez władze, ma u niego bezwzględną wagę, czy tak, czy inaczej. Nawiasem mówiąc, nie było w tym żadnego wyparcia się uczuć narodowych. Czegoś podobnego nie żądał Zbawiciel od nikogo. Nie mogą one jednak wkraczać w obręb religii jako takiej i to z całkiem zrozumiałych powodów. Religia obejmuje różne narodowości, które wszystkie powinny wejść do jednej owczarni. Ponadnarodowy Chrystus uznaje z całą uczciwością faktyczny ustrój, władzę i prawa. Staraj się także ty o tę uczciwość i prostotę.

         Pismo św. woła do ciebie: Biada człowiekowi nieszczerego serca ! (Syr 2, 14). W innym miejscu czytamy: Obłudni i chytrzy wzruszają gniew Boga (Hi 36, 13).

         Zauważ, jaki wstyd spotka obłudników i katolików z pozoru i metryki w dzień sądu. Wtedy będą musieli stanąć bez maski i poniosą karę jak drzewo figowe z ewangelii, które okryte było pięknem listowiem, ale nie zrodziło owoców, i dlatego przeklął je Pan: Niech nikt nigdy nie je owocu z ciebie (Mk 11, 14). Nikt, nigdy !

         Wreszcie słuchaj, co mówi do ciebie św. Grzegorz Wielki: Bóg nazywa się przyjacielem prostaczków, bowiem on rozjaśnia promieniami swojego nawiedzenia serce, w którym nie zalega dwulicowość i poucza je o niebieskich tajemnicach, Dlatego ongiś na niwach betlejemskich oświeciła wspaniałość boża serca prostych pastuszków.

         A więc wypisz sobie złotymi zgłoskami w sercu słowa Pisma św.: Obrzydłe dla Pana są serca przewrotne, On tych miłuje, których droga prawa (Prz 11, 20).


Rozmyślania pochodzą z książki "Z Bogiem" o. Atanazego Bierbauma OFM
wydanej w Krakowie w 1934 r. za aprobatą tamtejszej Kurii Książęco-Metropolitalnej.