Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».
Komentarz
Rano, gdy wychodzimy do pracy, szukamy kluczy do domu czy samochodu, a może parasola lub okularów. W ciągu dnia nie umiemy znaleźć przeważnie tych najpilniej potrzebnych rzeczy. Szukamy tego, co małe, bo to najłatwiej ginie. Jezus podobnie – szuka tego, co najmniejsze, i nie odpuści, aż znajdzie to, co się zgubiło. W sercu każdego z nas są takie obszary zabłąkania, gdzie nie jesteśmy na Bożych pastwiskach, tylko szukamy alternatywnych źródeł pożywienia. Jezus szuka i chce znaleźć nas nawet w najmniejszych przestrzeniach naszego serca, chociaż być może już się przyzwyczailiśmy, że są one na innym poziomie niż Boże pastwisko. On chce odnaleźć nas, gdy się błąkamy, bo dla Niego jesteśmy cenni.
komentarz: Magdalena Jóźwik
Pokaż rozważanie
Ukryj
