W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Komentarz
Spisanie testamentu jest niezwykle ważnym i bardzo osobistym aktem. Człowiek musi bowiem nie tylko ogarnąć myślą to, co posiada i co jest dla niego najcenniejsze, lecz również odpowiedzieć na pytanie, kto jest dla niego najważniejszy. To najbliższym ofiarowuje się wszystko po własnej śmierci. Wybranie Maryi na Matkę wierzących w Chrystusa było jednym z najważniejszych i najbardziej osobistych wydarzeń w życiu tych dwojga. Ale i w życiu tych, którzy wzorem św. Jana wprowadzają Maryję pod swój dach. Nie wolno jednak zapomnieć, że dokonało się to pod krzyżem. Tylko w tym miejscu można zrozumieć, dlaczego Maryja jest naprawdę Matką Kościoła i w jaki sposób powinno się Ją miłować.
komentarz: ks. Adam Pawlaszczyk
Pokaż rozważanie
Ukryj
